9 Ekim 2010 Cumartesi

Işık

Bazen insanların hayatına hiç ummadıkları anda öyle bir ışık sızı veriyorki, o ışık doldurduğunda bütün hayatlarını görmezden gelirlerse artık hep karanlığa mahkum oluyor. Bu paketi açmadan kaldırmaya çalışırsanız bir daha geri dönüp açamıyorsunuz.

Benimde hayatıma hafiften sızan ışık tüm hayatımı doldurdu. Tek isteğim de bu ışığı hiç kaybetmemek. İstanbul'un en soğuk olduğu aylardan birinde, zaten uzun zamandır ayrılmaz bir parçam olan bu ışığı, hayatımın içinden bir daha kopmamacasına kabul edeceğim hayat arkadaşım, eşim, yoldaşım, daimi sevgi odağım, mutluluk pınarım olarak :P

İyi ki varsın balım...